Van zodra je als koppel de beslissing neemt om kinderen te (proberen) krijgen, heb je een bepaald idee van hoe dat zal gaan, heb je bepaalde verwachtingen. Vaak wordt echter niet helemaal aan deze verwachtingen tegemoetgekomen.
Over teleurstelling in de perinatale periode heerst een taboe. ‘Je moet toch blij zijn, want je hebt een gezond kindje’, krijg je dan te horen. Er is weinig ruimte voor negatieve emoties die, bijvoorbeeld, ontstaan omdat het proces van zwanger worden helemaal niet liep zoals verwacht, omdat je zwangerschap overschaduwd werd door fysieke klachten of een depressieve stemming, omdat er van je ‘droombevalling’ helemaal niets meer overbleef, omdat je echt heel graag een meisje wou en het is een jongen (of omgekeerd), omdat de eerste weken overschaduwd worden door een borstvoeding die allesbehalve vlot verloopt, omdat je niet kan genieten van je baby’tje omdat zij de hele dag door huilt, of omdat je ervan uitging een ‘geboren mama’ te zijn en nu blijkt dat je amper weet wat je aan het doen bent.
In deze sessie geldt er geen taboe. Ieders beleving staat centraal en iedere emotie mag er zijn. We luisteren naar elkaars verhaal en geven ruimte aan de aanwezige emoties, zowel de positieve als de negatieve. We staan stil bij wat niet-ingeloste verwachtingen met je kunnen doen. Tot slot bespreken we hoe deze emoties de nodige ruimte kunnen krijgen zonder al de rest te overschaduwen.